بررسی فون پد 7 ایسوس
کلام فون پد 7 هم تبلت است و هم تلفن. مدتی است که تبلت هایی با اندازه های 7 یا 8 اینچ به شدت مورد استقبال بازار قرار گرفته اند. ایسوس نیز با وارد شدن به این عرصه و با ارائه محصولش با قیمتی پایین تر از رقبا قصد دارد بخشی از بازار این رده از دستگاه ها را بدست بیاورد. نسل اول فون پد در اسفند سال 91 معرفی شد و به خوبی مورد استقبال قرار گرفت. اواسط پاییز سال 92 بود که ایسوس نسخه جدیدی از این تبلت جالب را به بازارهای جهانی عرضه کرد. نسخه جدید این محصول علاوه بر تغییرات ظاهری، از لحاظ سخت افزاری و نرم افزاری نیز بهبودهایی پیدا کرده است. برای بررسی بیشتر این محصول در پارس می با ما باشید.
نگاه کلی
فون پد 7 از لحاظ طراحی بسیار به نسخه قبلی خود شباهت دارد. با این حال، بدنه آلومینیومی نسخه قبلی، اکنون جای خود را به پلاستیک داده، مسئله ای که شاید در نگاه اول بسیار ناامید کننده باشد.
پلاستیکی و صیقلی بودن بدنه پشتی این حس را به مصرف کننده القا می کند که هر لحظه ممکن است دستگاه از دستش بیافتد. به هر حال ایسوس این کار را با هدف کاهش قیمت و وزن این دستگاه صورت داده. نمای روبرویی این دستگاه مشابه مدل قبلی است، با این تفاوت که ایسوس دو اسپیکر نسبتاً پرقدرت را در جلوی این تبلت قرار داده. در جلوی تبلت اثری از برند ایسوس و دکمه های فیزیکی دیده نمی شود.
موقعیت دوربین جلویی این تبلت هم تغییر کرده و از گوشه سمت راست به وسط و بالای نمایشگر منتقل شده. فون پد 7 با وزنی معادل 328 گرم کمی سبک تر از نسخه قبلی است. لازم به ذکر است که نسل اول فون پد 340 گرم، و نکسوس 7 حدود 299 گرم وزن دارند.
دکمه پاور، قفل صفحه نمایش، و دکمه کم و زیاد کردن صدا در سمت راست دستگاه قرار گرفته اند. درست در زیر دکمه صدا، شیار microSD قرار دارد. جک 3.5 میلیمتری صدا در بالا، و درگاه شارژ و میکروفون در پایین و درگاه میکرو سیمکارت در چپ تبلت جای دارند. لنز دوربین یک برجستگی را در بدنه پشتی دستگاه ایجاد کرده. در ضمن در این تبلت از فلش هم خبری نیست.
صفحه نمایشگر
فون پد 7 از یک نمایشگر 7 اینچی IPS LCD با رزولوشن 1280 در 800 (با تراکم 216 پیکسل در اینچ) بهره می برد. نکته تعجب آور داستان هم همین جاست، زیرا رزولوشن این نسخه از فون پد نسبت به نسل قبلی اش هیچگونه تفاوتی ندارد. البته با توجه به قیمت مناسبی که این تبلت دارد نمی توان زیاد از نمایشگر آن ایراد گرفت. با این حال باید قبول کرد که عمق رنگ مشکی در این نمایشگر نسبت به نمایشگرهای AMOLED سامسونگ و نمایشگر IPS به کار رفته در نکسوس 7 کمی پایین تر است.
شفافیت تصویر و زاویه دید و حساسیت لمسی نمایشگر این تبلت هم در حد مطلوب و قابل قبولی است. شاید اصلی ترین مشکل نمایشگر فون پد 7 را بتوان در باقی ماندن اثر انگشت بر روی آن دانست، که البته این موضوع در رقبای گران تر این تبلت نظیر نکسوس 7 هم دیده می شود. در مجموع باید گفت که رزولوشن و کیفیت نمایشگر این تبلت نسبت به قیمتی که دارد بسیار مناسب است.
در کنار دکمه های لمسی Recent Apps، Home و Back در پایین صفح نمایش، ایسوس دکمه لمسی دیگری را هم تعبیه کرده که رابط گرافیکی floating app را اجرا می کند. ایسوس در این تبلت از این رابط گرافیکی پرده برداشت. این رابط کاربری بسیار مشابه "multi window" سامسونگ و "small apps" سونی عمل می کند و یک سری اپلیکیشن های پیشفرض را در قالب لیستی گرافیکی نمایش می دهد. البته کاربر قادر خواهد بود هر اپلیکیشنی را که می خواهد به این لیست اضافه کند. قابلیت floating app تا حد زیادی در خدمت کاربری و چند وظیفگی تبلت قرار می گیرد.
شاید ایسوس نتوانسته باشد در سفارشی کردن سیستم عامل اندروید به پای سامسونگ، ال جی یا سونی برسد، با این حال توانسته با اضافه کردن چاشنی اختصاصی خود به اندروید خام گوگل، رابط کاربری سبکی را در حد و اندازه های خودش برای کاربران به ارمغان بیاورد. در ضمن در این تبلت به مانند سایر دستگاه های مجهز به نسخه 4 به بعد اندروید، زبان فارسی به خوبی پشتیبانی می گردد.
دوربین
برخلاف فون پد اولیه که به یک دوربین 3.2 در قسمت پشتی مجهز بود، فون پد 7 دارای یک سنسور 5 مگاپیکسلی است. این سنسور نیز مانند نسل اول از فوکوس خودکار بهره می برد. با این حال نباید انتظار زیادی از این دوربین داشت. عکس های گرفته شده به وسیله این دوربین در حد متوسط هستند. از سوی دیگر نبود فلش در کنار این سنسور کافی است که زیاد به فکر عکاسی در شب نباشیم. ایسوس مدعی شده که این دوربین می تواند تصاویر ویدیویی را با کیفیت 1080p و با سرعت 30 فریم بر ثانیه ضبط کند. به هر حال تجربه فیلمبرداری و ضبط فیلم های Full HD توسط این دوربین بسیار رضایت بخش تر از تجربه عکاسی با آن است. دوربین جلویی این تبلت هم ۱.۲ مگاپیکسلی است و صرفاً برای مکالمات ویدئویی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
فون پد 7 یک باتری 3950 میلی آمپر-ساعتی را در بدنه خود می بیند. ایسوس ادعا کرده که شما می توانید 10 ساعت به طور مداوم با فون پد ۷ در شبکه 2G مکالمه داشته باشید. همچنین گفته شده که باتری این تبلت تا 28 ساعت مکالمه در حالت 3G، 7 ساعت وبگردی با وای-فای یا 3G ، و 8 ساعت پخش ویدیو HD دوام می آورد. تجربه ما این است که در کاربرد معمول و استفاده از تمام قابلیت های تبلت در حالت روزمره و عادی، باتری این دستگاه تا دو روز شارژ را در خود نگاه می دارید. البته به احتمال زیاد در روز دوم به شارژ نیاز پیدا می کنید. ایسوس همچنین ادعا کرده که این تبلت در حالت استندبای می تواند 35 روز بدون شارژ دوام بیاورد.
ایسوس در یکی دو سال اخیر در زمینه دستگاه های اندرویدی عملکرد خوبی از خود نشان داده. تا جایی که شرکت بزرگ گوگل، ایسوس را به عنوان شریکی مطمئن در تولید تبلت نکسوس 7 انتخاب کرد. البته ایسوس به این همکاری اکتفا نکرد و اولین تبلت 7 اینچی خود را خلق کرد. اما داستان به همین جا ختم نشد. سال 2013 نسخه جدید نکسوس 7 با همکاری مشترک گوگل و ایسوس تولید شد. سپس ایسوس بلافاصله تجربه این همکاری را به محصول اختصاصی خود تزریق کرد و فون پد 7 را روانه بازار نمود.
پردازشگر 2 هسته ای اینتل به کار رفته در این تبلت سرعت خوب این دستگاه را تضمین می کند. این تبلت شما را در وبگردی های روزمره، بازی، و تماشای فیلم نا امید نخواهد کرد. کیفیت نمایشگر لمسی این تبلت هم در حد مطلوبی است و به کارگیری پنل IPS LCD در آن باعث شده در صورت استفاده طولانی چشمانتان خسته نشود. قابلیت مکالمه تلفنی چیزی نیست که بتوان به آسانی از آن گذشت. این دستگاه کیفیت صدای خوبی را در هنگام مکالمه در اختیار شما قرار می دهد. طول عمر شارژ باتری این تبلت هم رضایت بخش است و در حالت عادی تا 2 روز باتری اش دوام می آورد.
نمی توان از دوربین فون پد 7 انتظار زیادی داشت. البته این قضیه فقط به این تبلت اختصاص ندارد. تقریباً اکثریت تبلت های رده میانی از لحاظ دوربین کیفیت قابل توجهی ندارند. بدنه پلاستیکی این تبلت و پسرفتی که ایسوس در این زمینه داشته کمی ما را نا امید کرد. البته باید دقت داشت که این مسئله در نهایت به کاهش قیمت و سبک تر شدن محصول تمام شد.
در حال حاضر می توان نسل اول نکسوس 7 و نسل اول فون پد 7 را از رقبای اصلی فون پد 7 جدید دانست.